Prolog.

     Zegar wybił godzinę szóstą. Nie spałem już od godziny. Przebudziły mnie ciepłe promienie słońca. To dziwne, ale kiedyś mogłem przespać pół dnia i nikt, i nic nie było w stanie mnie obudzić. Teraz mając czterdziestkę na karku co dzień budzę się koło świtu. Zawsze gdy otwieram oczy czuję rozczarowanie, bo nie ma jej obok. Wstałem z łóżka i poszedłem prosto do łazienki. Wziąłem przyjemny prysznic. Ubrałem się w miarę schludnie i udałem się do kuchni. Spojrzałem na parapet. Stało tam mnóstwo ramek ze zdjęciami moimi i Justine. Była na nich taka radosna, właśnie taką ją zapamiętałem. Obok naszych fotografii stały też zdjęcia naszej rodziny i chłopaków. Nie gramy już od kilku dobrych lat, ale nadal utrzymujemy słały kontakt. To nie przyjaciele to prawdziwi bracia. Podszedłem do lodówki. Wyjąłem mleko i upiłem łyk chłodnego napoju. Zrobiłem sobie kilka kanapek i zaparzyłem kawę. Kofeina ukoiła choć trochę moje nerwy. Posprzątałem po posiłku i wyszedłem z domu. Ruszyłem w kierunku kwiaciarni. Na wejściu przywitała mnie Lola, ekspedientka i wręczyła jak co dzień bukiet lilii. Justine kochała lilie, zwłaszcza takie w odcieniu brzoskwiniowym. Na naszym ślubie były ich tysiące. Zapłaciłem za bukiet i ruszyłem w stronę miejsca naszych codziennych spotkań - cmentarza. Wszedłem przez starą bramę i udałem się w znajomym kierunku. Usiadłem obok jej grobu. Zamieniłem wczorajsze kwiaty na świeże.
- Tęsknie za tobą Justine, tak cię kocham.. - szeptałem pod nosem - czemu cię tu nie ma.
Spojrzałem na nagrobek. Był skromny, tak jak chciała. Minimalizm i prostota. Wyjąłem zniszczony zeszyt. Wróciły wspomnienia. Okładka od lat straciła swój blask przez codzienne czytanie zawartości. Była to moja ulubiona książka. Jej też. Otworzyłem na pierwszą stronę i przeczytałem:

'Historia naszej miłości. Kocham cię i na zawszę będę w twoim sercu. Jeśli zwątpisz wróć tutaj. Zawszę będę tu na ciebie czekać.
Twoja Justine.'

Uśmiechnąłem się. Kocham jej charakter pisma. Przewróciłem stronę dalej i zatonąłem w mojej ulubionej historii.


Witam. No i mamy prolog. Mam nadzieję, że zachęci was do odwiedzania mojego bloga. Z góry przepraszam za jakiekolwiek błędy. Pierwszy rozdział postaram się dodać w weekend.
Cała historia będzie z perspektywy Justine. Jej pamiętnik powróci do wydarzeń rozpoczynających się w 2010 roku (teraz jest ok. 2030 rok). Jak już wspominałam chłopaki będą zespołem w tym opowiadaniu, ale pewnie pozmieniam wiele rzeczy pod wpływem wyobraźni. Bardzo serdecznie zapraszam do czytania xx

PS. Jeśli chcecie być informowani o nowych postach, to zboku jest zakładka :)